Historie

Kort na de Tweede Wereldoorlog werd een muziekkorps opgericht waarvan de leden oorlogsvrijwilligers waren van de Gezagstroepen in het district Twente. In mei 1946 verhuisde dit muziekkorps naar het Commando Luchtvaarttroepen in Breda en werd dit korps het Muziekkorps van het Commando Luchtvaarttroepen.

Door de vele werkzaamheden kreeg dit vrijwilligerskorps in 1950 de ministeriële goedkeuring om een groter beroepsorkest te worden.

Op 1 april 1951, twee jaar voor de verzelfstandiging van de luchtmacht, kregen de Luchtvaarttroepen een eigen beroepsorkest. Het nieuwe orkest werd hetzelfde jaar in de Rivièrahal in Rotterdam gepresenteerd. Al in 1955 prees Het Vrije Volk de vooruitstrevendheid van het orkest die past bij “het modernste wapen: de luchtmacht”.

Op 1 juli 1953 werd de luchtmacht een zelfstandig krijgsmachtdeel. De Luchtmachtkapel werd omgedoopt tot Kapel van de Koninklijke Luchtmacht.

Dat die vernieuwingsdrang vanuit de leden van het orkest zelf kwam bleek in 1961 tijdens een initiatief dat de geschiedenis is ingegaan als de “Rel van Delft”.
In een tijd waarin zoiets allerminst vanzelfsprekend was, speelden de muzikanten van de Luchtmachtkapel tijdens de slotavond van de taptoe in Delft spontaan “When the saints go marching in”.
Amerikaanse swingmuziek tijdens een militaire demonstratie: de Defensietop reageerde verontwaardigd en gelastte een onderzoek. De zaak leidde zelfs tot Kamervragen en zorgde voor grote media-aandacht.

Maar enkele luchtmachtgeneraals konden de reuring wel waarderen en de kranten hadden ook wel door dat het orkest met de ontstane goodwill de luchtmacht een grote dienst had bewezen. Als klap op de vuurpijl ontving de Luchtmachtkapel midden in de tumult een Edison uit handen van Wim Sonneveld, die schalks refereerde aan de rel over de swingmuziek. Opnieuw haalde het orkest de voorpagina’s van de kranten.

De Koninklijke Luchtmacht bevestigde de ingeslagen weg in de jaren ’90. Er werd een weloverwogen keuze gemaakt om het gezelschap duidelijk te profileren als een orkest voor lichte muziek. De musici kozen voor een andere orkestopstelling: de ritmesectie werd in het midden geplaatst en de bigband rechts op het podium. Van 1995 tot 2008 boekte het Orkest van de Koninklijke Luchtmacht grote publiekssuccessen met theatertours door het hele land. Voor het eerst verzorgde een militair orkest spectaculaire theaterproducties.

Aangemoedigd door het succes van een moderner repertoire voegden de musici steeds meer populaire liedjes en improvisaties toe aan de programmering. Behalve een breed publiek bereikte het orkest vanaf de jaren ’70 hiermee ook de amateurmuziekwereld.

De kapel vervulde een voorbeeldfunctie voor de vele muziekverenigingen in Nederland. Ondertussen bleven de leden het orkest van binnenuit vernieuwen. Er werd voor het eerst geëxperimenteerd met licht- en geluidsapparatuur, die aanvankelijk door de musici zelf werd bediend. Het concept van een non-stop programma met jazz en popmuziek, volledig gearrangeerd door mensen uit het orkest, vond veel navolging in de amateurwereld.

Inmiddels is het Orkest Koninklijke Luchtmacht uitgegroeid tot een formatie voor pop, jazz en fusion die uniek te noemen is in de professionele muziekwereld. Sinds 2010 is het aannamebeleid hier ook specifiek op gericht: een achtergrond en beroepservaring in de lichte muziek zijn vereist. Voor zijn muzikale samenwerkingen zoekt het orkest de laatste jaren nadrukkelijk naar artiesten die “hot” zijn en heeft het de ambitie om aanwezig te zijn op de grote festivals.